Pani Helena Kibitlewska od ponad trzydziestu lat jest kierownikiem zespołu „Rospuda”. Pracowała również w szkole, jako nauczycielka muzyki. Śpiew i muzyka to jej pasja. Opowiada o tym w wywiadzie.

Poprzez propagowanie pieśni ludowych regionu Rospuda utrwala polską tradycję, rozbudza świadomość regionalną i narodową. W pieśniach odnajdujemy bowiem nie tylko dawną gwarę, głęboki związek z życiem wspólnotowym, wyznaczonym przez cykl rodzinny, życiowy, jak i doroczny- kalendarzowy, ale także znaczenie muzyki w codziennym życiu. Dawne pieśni, wykonywane przez zespół są swoistą, oryginalną twórczością, alternatywną wobec kultury masowej.

Tekst pochodzi z opowiadań J. Canfielda i M. Hansena. Jest to prezentacja zawodu, który wykonuję.

Żydzi stanowili nieodłączny element mozaiki kulturowej Suwalszczyzny. Osadnictwo żydowskie na tych terenach pojawiło się w XVI wieku. Przybywali tu  Żydzi z Litwy oraz uchodźcy żydowscy z miast Korony, które uzyskały przywilej de non tolerandis Judaeis zakazujący osiedlania się Żydów, prześladowani w  wojnach religijnych Żydzi z Niemiec, oraz Żydzi z Ukrainy uciekający przed powstaniem Chmielnickiego (na podst. J. Kotyńska Stetkiewicz, G.Ryżewski, 2005).

Staroobrzędowcy- zwani również starowiercami, filiponami i raskolnikami- jako odrębna grupa wyznaniowa pojawili się w drugiej połowie XVII wieku. Wtedy to oddzielili się od Kościoła prawosławnego w Rosji. Bezpośrednią przyczyną rozłamu była niechęć do reformy ksiąg liturgicznych i zmian w obrzędach religijnych, wprowadzonych przez patriarchę rosyjskiego- Nikona.

Polska Organizacja Wojskowa była organizacją założoną przez Józefa Piłsudskiego. Była to organizacja paramilitarna, chociaż większość jej członków w czasie I wojny światowej lub wkrótce po niej- w wojnie polsko- bolszewickiej- stała się żołnierzami. Peowiacy prowadzili działalność dywersyjną, szkoleniową, brali udział w bojowych akcjach, później powstaniach – wielkopolskim, sejneńskim, powstaniach śląskich. Współcześnie organizacja została reaktywowana przez młodzież. Peowiacy szkolą się z zakresu wojskowości, terenoznawstwa, topografii, strzelectwa… etc. Biorą udział w rekonstrukcjach, są filarem świąt państwowych, pomagają wojsku, organizują pokazy i szkolenia patriotyczno- obywatelskie.

Królowa Elżbieta z domu Habsburg, zwana Rakuszanką (Rakuszanie- dawniej czeska nazwa Austriaków, stosowana w polszczyźnie)zapisała się w historii zaszczytnym przydomkiem „Matka królów” , gdyż spośród trzynaściorga jej potomstwa z Kazimierzem Jagiellończykiem aż czterech jej synów nosiło koronę, zaś jeden z nich- Kazimierz- został świętym.

W scenariuszu ujęto historię miejscowości. Aktorzy to postacie z dziejów. Są tu Jaćwingowie, Krzyżacy, Zygmunt August i in. Wykorzystano wiersze Marii Konopnickiej, teksty historyczne oraz twórczość własną.

„Piłsudski był człowiekiem czynu, wypowiadał się głównie czynami, jak Napoleon czy Aleksander Wielki. Do historii przechodzą często ludzie, którzy działając nawet krótko, w jednym, ale decydującym momencie potrafili na szale losów rzucić samych siebie…Piłsudski oddziaływał na naszą historię przez lat kilkadziesiąt; pokonany- wracał kilkakrotnie, rozpoczynał swą pracę w innym miejscu, z innymi ludźmi…” (B. Urbankowski)

Wyprawa „Tatarskim szlakiem województwa podlaskiego” stanowi jeden z elementów poznawania wielokulturowości i wielowyznaniowości województwa. Jest tym bardziej interesujący, iż zarówno wyznanie (islam) jak i kultura tatarska mimo, iż są odmienne od polskich tradycji , wpisały się do tradycji polskich poprzez wielowiekową więź historyczną.